İsimler Sözlüğü

OLCUM: (Tür.)

l. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OLDAÇ: (Tür.)

Er. - Şişman, büyümeye, gelişmeye elverişli olan.

OLGAÇ: (Tür.)

Er. - Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş.

OLGUN: (Tür.)

- Bilgi, görgü ve hoşgörüsü gelişmiş kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OLGUNAY: (Tür.)

- Olgunay, dolunay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır

OLGUNER: (Tür.)

Er. - Olgun er. Yetişmiş, iyi gelişmiş kimse.

OLGUNSOY: (Tür.)

Er. - Tanınmış soydan gelen.

OLGUNSU: (Tür.)

Er. - Olgunsu

OLSAR: (Tür.)

Er. - Adın duyulsun.

OMAÇ: (Tür.)

- Hedef, gaye, amaç. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OMAY: (Tür.)

1. Seçkin, seçilmiş. 2. Özet, öz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.