İsimler Sözlüğü

ORÇUN: (Tür.)

Er. - Ardıllar, halefler.

ORGUN: (Tür.)

Er. - Gizli saklı.

ORGUNALP: (Tür.)

Er. - Orgun alp.

ORGUNTAY: (Tür.)

Er. - Orgun tay.

ORGÜL: (Tür.)

Ka. - Ateş gibi kırmızı renkte gül.

ÖRGÜN: (Tür.)

Er. - Sıcak gün.

ORGUNALP: (Tür.)

Er. - Örgün alp.

ORHAN: (Tür.)

Er. - Şehrin yöneticisi, hakimi. Orhan Gazi: Osmanlı imparatorluğunun ikinci padişahı.

ORHON: (Tür.)

Er. - (bkz. Orhun).

ORHUN: (Tür.)

Er. 1. Orta Asyada bir ırmak. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. 3. Yüksek, yüce Hun anlamında.

ORKAN: (Tür.)

Er. - Or kan.