İsimler Sözlüğü 402.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

ÖZDURAN: (Tür.)

Er. - Öz duran.

ÖZDURDU: (Tür.)

Er. - Öz durdu.

ÖZDURU: (Tür.)

Er. - Özü duru, katıksız olan.

ÖZEK: (Tür.)

1. Güç. 2. Çalışkan. 3. Küçük dere. 4. Ağacın, bitkinin özü, içi. Bitki filizi. 5. Bir şeyin ortası. 6. Sel yarıntısı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZEKAN: (Tür.)

Er. - Öze kan.

ÖZEL: (Tür.)

- Öz el. l. Yalnız bir kişiye, bir şeye ait ya da ilişkin olan. Devlete değil, kişiye ait olan. 2. Her zaman görülenden, olağandan farklı, dikkate değer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZEN: (Tür.)

1. Bir işin elden geldiğince iyi olması için gösterilen çaba. 2. İçerlek, tam orta, en içeride olan. 3. İlk söz. 4. Bir birine yakın iki dağın arasındaki uzaklık, ara. Dere, ırmak. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZENAY: (Tür.)

Ka. - Özen ay.

ÖZENDER: (Tür.)

Er. - Ender bulunan yaratılışta olan, değerli.

ÖZENGİN: (Tür.)

Er. - Özü engin, geniş ve derin.

ÖZENGÜL: (Tür.)

Ka. - Özen gül.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA