İsimler Sözlüğü

ÖZBAY: (Tür.)

Er. - Yiğit, Türk Alpi.

ÖZBEK: (Tür.)

1. Yiğit, cesur, özü güçlü. 2. Orta Asyada yaşayan bir Türk boyu ve bu boydan olan kimse. 3. Dere, çay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZBEKKAN: (Tür.)

Er. - Özbek soyundan gelen.

ÖZBEN: (Tür.)

- Soyluluk ve asalette öz, temel. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZBERK: (a.f.i.)

Er. - Özü güçlü kimse.

ÖZBEY: (Tür.)

Er. - (bkz. Özbay).

ÖZBİL: (Tür.)

- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZBİLEK: (Tür.)

- Güçlü bilek. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZBİLEN: (Tür.)

- Kendisi bilen, kendiliğinden bilen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZBİLGE: (Tür.)

- Bilgelik taşıyan. Doğasında bilgelik bulunan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZBİLGİN: (Tür.)

- Öz bilgin. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.