İsimler Sözlüğü

ÖZGÜLÜM: (Tür.)

Ka. - Öz gülüm.

ÖZGÜN: (Tür.)

- Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZGÜNAY: (Tür.)

Özgün ay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZGÜNEL: (Tür.)

Ka. - Üstün, kerem sahibi cömert el.

ÖZGÜNER: (Tür.)

Er. - Öz güner.

ÖZGÜNEŞ: (Tür.)

- Güneş gibi parlak ve kapsamlı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZGÜR: (Tür.)

1. Kendi kendine hareket etme, davranma karar verme gücü olan. 2. Tutuklu olmayan, hür. Başkasının kölesi olmayan. Bağımsız. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZGÜRCAN: (Tür.)

Er. - Özgürlüğüne düşkün kimse.

ÖZGÜREL: (Tür.)

Er. - Özgür davranan kimse.

ÖZGÜVEN: (Tür.)

- Kendine güvenen. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZHAKAN: (Tür.)

Er. - Hakan soyundan gelen.