İsimler Sözlüğü 566.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

TUĞTAŞI: (Tür.)

Er. - Tuğ taş.

TUĞTEKİN: (Tür.)

Er. - 1. Biricik, uğurlu tuğ. 2. Büyük Selçukluya bağlı Börüler Hanedanının kurucusu.

TUĞYAN: (Ar.)

1. Coşma, taşma. İsyan. 2. Kuranda, Allaha asi olanların yaptıkları eylemin adı. Tuğyancıların vasfedilişi de tağut kelimesiyledir. İsim olarak kullanmak uygun değildir.

TUHFE: (Ar.)

- Armağan, hediye. Hoşa giden, güzel şey. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TULÜ: (Ar.)

- Doğma, doğuş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TULÜN: (Tür.)

Er. - Dolun.

TUNA: (Tür.)

1. Çok bol. 2. Yavru. 3. Görkemli, gösterişli. 4. Karaor-manlardan doğan, Karadenize dökülen, Avrupanın Volgadan sonra en uzun ırmağı. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TUNCA: (Tür.)

- Balkan Yarımada-sında Meriç ırmağının kolu. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TUNCAL: (Tür.)

Er. - Al renginde tunç.

TUNCALP: (Tür.)

Er. - Tunç gibi güçlü, kuvvetli yiğit.

TUNCAY: (Tür.)

- Tunç renginde ay. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA