İsimler Sözlüğü

TUNÇÖVEN: (Tür.)

Er. - Tunç öven.

TUNÇSOY: (Tür.)

Er. - Kökü güçlü soydan gelen kimse.

TUNÇTÜRK: (Tür.)

Er. - Sağlam ve güçlü Türk.

TUR: (Ar.)

Er. 1. Dağ. 2. Delikanlı genç. 3. Gelir, kazanç, verim. 4. Devir, dolaşma.

TURA: (Tür.)

Er. 1. Tuğra. 2. Kalkan, siper. Turahan: Osmanlı komutanlarından.

TURAÇ: (Tür.)

- Keklik cinsinden eti yenir bir av kuşu. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

TURALP: (Tür.)

Er. - Genç, delikanlı yiğit.

TURAN: (Tür.)

Er. - Eski İranlılara göre Türk ülkesi. Bütün Türklerin ve Turan kavimlerinin birleşmesiyle meydana gelecek devlet.

TURATEKİN: (Tür.)

Er. - Emin, zararsız ve koruyucu yiğit.

TURAY: (Tür.)

Er. - Tur ay.

TURBAY: (Tür.)

Er. - Tur bay.