İsimler Sözlüğü

VEDİ: (Ar.)

Er. - Başkasının malını saklamakla görevli kimse.

VEDİA: (Ar.)

Ka - Saklanılması, korunması için birine ya da bir yere bırakılan emanet.

VEDÎATULLAH: (Ar.)

- Allahın emaneti, dini. Kadınlar da Allahın emaneti olarak nitelenmişlerdir.

VEDİD: (Ar.)

Er. - Dost, sevgisi çok olan. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır.

VEDİDE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Vedid).

VEDUD: (Ar.)

Er. 1. Çok muhabbetli, çok şefkatli. 2. Allahın isimlerinden. İyi kullarını sevip onlara rahmet ve rızasını irade eden yüce Allah. -(bkz. Abdülvedud). Kuranda Hud, ayet: 90; Buruc, ayet: 14te zikredilmiştir.

VEFA: (Ar.)

Er. 1. Sözünü yerine getirme, sözünde durma, borcunu ödeme. 2. Sevgi, dostluk ve bağlılıkta sebat. Yetme yetişme; ömrü vefa etmedi.

VEFAİ: (Tür.)

Er. - Vefa ile ilgili.

VEFAKAR: (a.f.i.)

- Sevgisi geçici olmayan, vefası olan. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

VEFİ: (Ar.)

Er. 1. Vefalı, bağlı. 2. Tam, mükemmel, eksiksiz.

VEFİA: (Ar.)

Ka. 1. Vefalı, sevgisi geçici olmayan. 2. Tam, eksiksiz.