Terimler İsimler Sözlüğü - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

BALKAR: (Tür.)

Er. 1. Kuzey Kafkasyada yaşayan bir Türk boyu. Kıpçaklann bir kolu. 2. Bu boya mensup kişi.

BALKI: (Tür.)

1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

BALKIR: (Tür.)

Er. - Parıltı, ışık, şimşek. Balkır Rıza: (Öl. 1945). Türk Karagöz oyunu ustası.

BALKIZ: (Tür.)

Ka. - Şirin, tatlı, hoş. Belkıs adının örfte söylenişi.

BALKOÇ: (Tür.)

Er. - (bkz. Balkı).

BALSAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Balım).

BANGU: (Tür.)

Er. 1. Haykırış, bağırış. 2. Gökgürültüsü, yankı.

BANU: (Fars.)

Ka. 1. Kadın hatun, hanım. 2. Kraliçe, prenses. 3. Gelin. 4. Şarap ve gül suyu gibi şeylerin şişesi. 5. Yusuf ve Zeliha öyküsünün kadın kahramanı. - Banu Hanım (Cevheriye Banu). Türk halk şairi. (1864-1914 Çankırı). Kadiri tarikatı bağlılarından.

BANUGÜL: (Fars.)

Ka. - (bkz. Banu).

BANUHAN: (Fars.)

Ka. - (bkz. Banu).

BARAK: (Tür.)

Er. - Oğuzların Bayat boyuna mensup bir oymak. Gaziantep, Kilis ve Nizip çevresinde yaşarlar. - Barak Han: Çağatay hükümdarı (1266-1271).

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA