İsimler Sözlüğü

BARAN: (Fars.)

Ka. 1. Yağmur. Mevsim-i Baran, yağmur mevsimi.

BARANSEL: (f.t.i.)

Er. - (bkz. Baran).

BARAY: (Tür.)

Er. - Ezeli, öncesi olmayan, öncesiz.

BARBAROS: (İtal.)

Er. Kırmızı sakal. Baba-Oruç. Türk denizci kaptan-ı derya. Oruç Gazinin İtalyanlarca meşhur olan ismi. Kanuni döneminde yaşayan ünlü denizci. Barbaros Hayrettin olarak bilinmekte.

BARÇIN: (Tür.)

Ka. - Bir tür ipekli kumaş.

BARIK: (Tür.)

Er. 1. Sivri tepeler arasındaki uçurum, yüksek kayalıklardaki çatlaklıklar. 2. Yeşillik, çayırlık yer.

BARIKHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Barık).

BARIM: (Tür.)

Er. - Varlık, servet, zenginlik.

BARIN: (Tür.)

Er. 1. Bütün, hep. 2. Güç kuvvet. 3. Göğüs. 4. Moğol devrinde Orta Asyada büyük beyliklerden biri.

BARIŞ: (Tür.)

Er. 1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik.

BARIŞCAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Barış).