Terimler İsimler Sözlüğü - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

BEYZA: (Ar.)

Ka. 1. Daha ak, çok beyaz. 2. Günahtan kaçınmış. Günahla kirlenmemiş.

BEYZADE: (Tür.)

Er. 1. Beyoğlu. 2. Soylu kimse. - Farsçadan birleşik isim olarak Türkçeleştirilmiştir.

BEYZAVİ: (Ar.)

Er. - Beyzavi (Abdullah b. Ömer). İranda yaşamış Tefsir ve Kelam alimi. Şafii mezhebindendir. Tefsirin yanında fıkıh usulü, kelam ve irab hakkında eserler vermiştir.

BEZEN: (Tür.)

Ka. - Süs, benek, zinet.

BEZMİ ALEM: (Ar.)

Ka. - Dünya meclisi, sohbet toplantısı. Bezm-i Alem Sultan. Sultan Abdülmecidin annesi.

BİCAN: (Fars.)

Er. 1. Cansız, ruhsuz. 2. Canını esirgemeyen, şehit.

BİDAYET: (Ar.)

Ka. - Başlama, başlangıç.

BİDİL: (Tür.)

Er. - Hindistanda yerleşmiş Farsça yazan büyük Türk şairi.

BİGE: (Tür.)

Ka. - Evlenmemiş, çouğu olmamış.

BİHRUZ: (Fars.)

Ka. - İyi gün, güzel gün anlamında. Bihruze Hatun: Şah İsmailin zevcesi. Çaldıranda yenilip her şeyini bırakan Şah İsmailin zevcesi.

BİHTER: (Fars.)

Ka. - Pek iyi, daha iyi.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA