İsimler Sözlüğü

ALCAN: (Tür.)

Ka. - Can alıcı güzel. Can alan, cesur, yürekli.

ALEMDAR: (a.f.i.)

Er. 1.Bayrak veya sancak tutan, taşıyan, bayraktar, sancaktar. 2. İşe önderlik eden. Alemdar Mustafa Paşa: Osmanlı veziri.

ALEV: (Tür.)

Ka. 1. Ateşten ve yanıcı cisimlerden çıkan parlak, çeşitli şekillere giren gazlardan meydana gelen şeffaf dil, yalım. 2. Aşk ateşi, sevda. 3. Alımlı, cazibeli kadın.

ALEVİ: (Ar.)

Er. - Hz. Ali soyundan, Hz. Aliye hususi ilgi gösteren, ona taraftar olan. Şii mezhebinin kollarından biri.

ALGAN: (Tür.)

Er. - Alan, fetheden, fatih.

ALGIN: (Tür.)

Er. 1. Güçlü, iyi, güzel, sıcakkanlı, sevimli. 2. Sevdalı, aşık, vurgun. 3. Hızlı akan su. 4. Renksiz, cılız, zayıf.

ALGUHAN: (Tür.)

Er. - Çağatay hanlığı hükümdarı. (1266). Orta Asyayı ele geçirip Harezmden Afganistana kadar sınırlarını genişletti. Cengizin yasalarını şiddetle uyguladı.

ALGUN: (Fars.)

Ka. 1. Aklı alınmış. 2. Al renginde, koyu ve parlak pembe. 3. Tümsek, tepe.

ALGUNE: (Fars.)

Ka. 1. Serap. 2. Allık.

ALGÜL: (Tür.)

Ka. - Kırmızı gül.

ALİ: (Ar.)

Er. 1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Hz. Ali: Ebu Talibin oğlu. Peygamberimizin amcazadesi ve kızı Fatma (r.anha)nın kocası. Dördüncü halife.