İsimler Sözlüğü

ALİYE: (Ar.)

Er. - Yüce, yüksek, bir şeyin en yukarısı, tepesi. - (bkz. Ali).

ALKAN: (Tür.)

Er. - Kırmızı kan. Alkan bey: Türk denizci. Selçukluların egemenliğindeki İznikte Ebul-Kasımın donanma komutanı.

ALKIM: (Tür.)

Er. - Gökkuşağı. Alkım (Uluğ Bahadır) Türk Arkeolog.

ALKIN: (Tür.)

Er. 1. Sevdalı, aşık, vurgun. 2. El çırpma, övme.

ALKUR: (Tür.)

Er. - Hep, bütün, herkes.

ALLAHVERDİ: (a.t.i.)

Er. - İranda yaşayan bir Türkmen kabilesinin adı.

ALP: (Tür.)

Er. 1. Eski Türklerde kahraman, yiğit, cesur, bahadır, pehlivan. 2. Seyfi kola mensup, savaşçı, fütüvvct ehli. Alperen, Alpgazi. Bu isim İslamdan sonra da Türkler arasında kullanılmaya devam etti.

ALPAGU: (Tür.)

Er. 1. Tek başına düşmana saldıran yiğit. 2. Eski Türklerde bir rütbe adı. 3. Eski Türklerde bir kurt adı.

ALPAĞAN: (Tür.)

Er. - Cesur, yiğit, kahraman.

ALPAK: (Tür.)

Er. - Dürüst, kahraman, yiğit.

ALPARTUR: (Tür.)

Er. - Kendine güveni olan yiğit.