İsimler Sözlüğü 50.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

AYÇA: (Tür.)

Ka. 1. Ayın yeni doğduğu günlerdeki şekli, yeni ay, hilal. 2. Cami kubbelerine ve minare külahlarına konulan hilal şeklindeki süs. 3. Ay kadar güzel, aydınlık.

AYÇETİN: (Tür.)

Er. - Zor, güç ay.

AYÇIL: (Tür.)

Ka. 1. Işık saçan, sürekli parlaklık veren ay. 2. Ay gibi.

AYDAN: (Tür.)

Ka. - Aya dahil olan. Ay gibi.

AYDANUR: (Tür.)

Ka. - Ayın ışığı, aydan yayılan ışık.

AYDEMİR: (Tür.)

Er. - Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.

AYDERUSİ: (Ar.)

Er. - Güney Arabistanın eski ve tanınmış bir derviş ailesinden olup (1722-1778) yılları arasında yaşamış, Hindistan, Mısır, Taif, Suriye ve İstanbula ziyaretler yapmıştır.

AYDİLEK: (Tür.)

Ka. - Ay ve dilek isimlerinden oluşmuş birleşik isim. -Aya ait arzu, istek.

AYDIN: (Tür.)

1. Aylı gece, mukmin. 2. Aydınlık, ışıklı, parlak, ruşen, ziyadar, münevver. 3. Açık, belli, ortada, vazıh, aşikar, bahir. 4. Kutlu, uğurlu, mübarek, mesut. 5. Okumuş, kültürlü ileri fikirli, münevver. Kılıçarslanın hanımının ismidir. Erkek ve kadın ismi olarak kullanılır.

AYDINALP: (Tür.)

Er. - Münevver, bilgili, yiğit, kahraman kişi. Konya Selçuklulanndan ünlü bir komutan.

AYDINAY: (Tür.)

Ka. - (bkz. Aydın).

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA