İsimler Sözlüğü 51.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

AYDİNÇ: (Tür.)

Er. - Cesur, aydın.

AYDINER: (Tür.)

Er. - (bkz. Aydın).

AYDINTAN: (Tür.)

Er. - Şafak vakti.

AYDINTUĞ: (Tür.)

Er. - (bkz. Aydın).

AYDOĞDU: (Tür.)

Ka. - Doğmakta olan ay. Ay doğdu Bey. Ertuğrul Gazinin oğlu veya torunu (1302).

AYDOLUN: (Tür.)

Er. - Dolunay, mehtap.

AYETULLAH: (Ar.)

Er. 1. Allahın ayetleri. 2. Özellikle Şii mollalarının kullandığı isimlerdendir. Allahın göndrermiş olduğu yasalar ve emirler. 3. Mucizeler, hikmetler. 4. İz, nişan.

AYFER: (t.f.i.)

Ka. 1. Ayyüzlü, ay gibi güzel, parlak ışık saçan. 2. Şan, haşmet sahibi.

AYGEN: (Tür.)

Ka. 1. Dost, arkadaş. 2. Sevgili, yar. 3. Temiz yaratılıştı.

AYGUT: (Tür.)

Er. - Karşılık, mükafat.

AYGUTALP: (Tür.)

Er. - (bkz. Aygut). Aygutalp: (XIV. yy.) Türk komutan. Osman Gazinin silah arkadaşı. İlk Türk denizcisi İmralı fatihi Kara Alinin babası. Yıldırım Bayezidle birlikte Timura esir düşen Timurtaş Paşanın dedesi.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA