İsimler Sözlüğü

AYTÜL: (Tür.)

Ka. - Ay ve tül kelimelerinden oluşan birleşik isimlerden. - Son zamanlarda yapılmış, uydurma bir isimdir.

AYTÜN: (Tür.)

Er. - Ay ve gece.

AYVAZ: (Ar.)

Er. 1. Arapça ivaz kelimesinin bozulmuş şekli. 2. Eskiden kibar konaklarda yemek servisi yapan ve sokak işlerinde kullanılan Vanlı Ermenilere verilen ad. Ermeni uşak. 3. Karagöz perdesinin belli başlı tiplerinden biri. 4. Köroğlu destanında bir kahraman.

AYYÜKSEL: (Tür.)

Ka. - Yükselen ay.

AYZER: (l.a.i.)

1. Altın renginde ay. 2. Ayın altın rengini aldığı an. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

AZAD: (Fars.)

Er. l. Hür, serbest. 2. Kimseye bağımlı olmayan. 3. Kurtulmuş. 4. Müberra. 5. Zarif, nazik. -Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

AZADE: (Fars.)

Ka. - (bkz. Azad).

AZAM: (Ar.)

Er. - En büyük, daha büyük, ulu. İmam-ı Azam Ebu Hanife: Hanefi mezhebinin kurucusu. Büyük alim ve müctehid.

AZAMEDDİN: (Ar.)

Er. - Dinin ululuğu, emaneti. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

AZAMET: (Ar.)

Er. - Büyüklük, ululuk.

AZER: (Fars.- İbr.)

Er. - Ateş. İbrahim (a.s.)in babası olduğu söylenir.