İsimler Sözlüğü

BAHAEDDİN: (Ar.)

Er. - (bkz. Bahaddin). Bahaeddin Ahmed Efendi (Bursa 1741-1794): Osmanlı dönemi tarihçilerinden. Müderrislik ve kadılık yaptı.

BAHAMRA: (Ar.)

- Irakta bir yer. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

BAHAR: (Fars.)

Ka. 1. Kışla yaz arasındaki mevsim. 22 Martla Haziran arası, ilkyaz. 2. Güzellik, güzel. 3. Sığır gözü, papatya, sığır papatyası, sarı papatya. 4. Put, çelipa, sanem. 5. Atılmış pamuk. 6. Ölçek. 7. Karanfil, tarçın, karabiber gibi kokulu şey.

BAHAULLAH: (Ar.)

Er. - Allah katında değer ve kıymet sahibi.

BAHİR: (Ar.)

Er. 1. Deniz, derya. 2. Yalancı, ahmak, alık. 3. Ekin sulayıcı, sulayan. 4. Belli, besbelli, açık, apaçık. 5. Işıklı, parlak, güzel. Bahir (Abdurrahman) İst. 1688-1746). Osmanlı dönemi kadılarından. Şair, bestekar.

BAHİRA: (Ar.)

Ka. 1. Kulağı yarık dişi deve veya koyun. Hayvan yavru doğurduğunda veya 5 yavru dişi olduğu zaman hayvanın kulağı kesilerek belirtilirdi. - Kuran-ı Kerim, bu adetleri kaldırmıştır.

BAHİRE: (Ar.)

Ka. 1. Işıklı, parlak, güzel. 2. Dikenli ağaç. 3. Açık, apaçık. 4. Çok koşan cins deve. 5. Vapur.

BAHİSE: (Ar.)

Ka. - Söz eden, bahseden.

BAHİT: (Ar.)

Er. - Bahtı açık şanslı.

BAKİYE: (Ar.)

Ka. - Şehvetli kadın. İsim olarak kullanılmaması uygundur.

BAHRA: (Ar.)

Er. - Timur devletinin güney sınırını koruyan eski bir sınır kalesi.