İsimler Sözlüğü 60.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

BAĞDAGÜL: (Tür.)

Ka. - Değeri ölçülemeyen gül.

BAĞDAŞ: (Tür.)

Er. - Yakın arkadaş, dost.

BAĞDAT: (Ar.)

Ka. - İrakın başkenti olan tarihsel kent. Bağdat Hatun: (XIV. yy.) Emir Cobanın güzelliğiyle ünlü kızı. İlhanlılar devletinin son hükümdarı Ebu Said Bahadır Han ile evlenmiştir. Bahadır Hanın ölümünden sorumlu tutularak Arpa Han tarafından öldürüldü.

BAĞIŞ: (Tür.)

1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

BAĞIŞCAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Bağış).

BAĞIŞHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Bağış).

BAĞLAM: (Tür.)

1. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste. 2. Bir koşuttaki dörtlüklerin herbiri. 3. Herhangi bir olayda, olaylar durumlar ilişkiler örgüsü ya da bağlantısı. 4. Dilbilgisinde, önce veya sonra gelen kelimeyi etkileyen belirleyen birim ya da birimler bütünü. -Erkek veya kadın adı olarak kullanılır.

BAHA: (Ar.)

Er. 1. Güzellik, zariflik. 2. Parıltı. 3. Alışma, dadanma. - Bahailik mezhebinin kurucusu.

BAHADDİN: (Ar.)

Er. - Dinin güzelligi. Dinin değerlisi. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

BAHADIR: (Fars.)

Er. - Cesur, yiğit, bağatur. Timur soyundan Hindistanda hükümdarlık yapmış Türk lider.

BAHADIRHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Bahadır).

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA