İsimler Sözlüğü

KOYTAN: (Tür.)

Er. - Dağ bucağı.

KOZA: (Tür.)

Ka. - İçinde tohum ya da krizalit bulunan koruncak.

KÖKEN: (Tür.)

Er. 1. Bir şeyin çıktığı, dayandığı temel, biçim neden ya da yer. 2. Kavun, karpuz, kabak gibi bitkilerin toprak üstüne yayılan dalları. 3. Soy, asıl, ata.

KÖKER: (Tür.)

Er. - Köklü soydan gelen kimse.

KÖKLEM: (Tür.)

Er. - İlkbahar

KOKSAL: (Tür.)

Er. - Yer altında geniş bir alana dağılan kök.

KÖKSAN: (Tür.)

Er. - Tanınmış, ünlü ad.

KÖKŞİN: (Tür.)

Er. 1. Gök renginde. 2. Yaşlı, koca.

KÖKTEN: (Tür.)

Er. 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.

KÖRNES: (Tür.)

- Ayna. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KÖSE: (Fars.)

Er. - Sakalı bıyığı hiç çıkmayan veya seyrek olan. - Daha çok lakab olarak kullanılır.

DİL GRUPLARI
GENEL KÜLTÜR
GRAMERLER

SAYFALAR





Yandex.Metrica DMCA.com Protection Status

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA