İsimler Sözlüğü

KİMEK: (Tür.)

- X. yy. İrtişin orta bölgesinde yaşayan bir Türk kavmi. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KİRAM: (Ar.)

Er. 1. Soydan gelenler, soyu temizler, ulular, sergeliler. 2. Cömertler, eliaçıklar. Sahabenin lakabı olmuştur.

KİRAMİ: (Ar.)

Er. 1. Cömertçe, eli açıklara özgü. 2. Soylular, ulular, şereflilerle ilgili.

KİRAZ: (Yun.)

Ka. - Gülgillerden, yapraklanmadan önce çiçek açan, düz kabuklu ağaç ve bu ağacın yuvarlak sulu ve tek çekirdekli yemişi.

KİRMAN: (Fars.)

Er. 1. Hisar, kale. 2. İranda bir eyalet ve bu eyaletin bugünkü merkezi.

KİRMANŞAH: (Tür.)

Er. - (bkz. Kirman).

KİSRA: (Fars.)

Er. - İran şahlarının adı.

KİŞVER: (Fars.)

Ka. - Ülke.

KİTİARAZ: (Fars.)

Ka. - Dünyayı süsleyen, dünyanın süsü olan.

KİYAN: (Fars.)

Ka. 1. Yıldız. 2. Merkez.

KİYASET: (Ar.)

Ka. - Uyanıklık, anlayışlılık.