İsimler Sözlüğü

KOCA: (Tür.)

Er. 1. Eş. Ev ve ailenin yaşça en büyüğü. 2. İri, kocaman. 3. Akıllı, tedbirli yiğit.

KOCAALP: (Tür.)

Er. - Yaşlı, ulu, yiğit

KOÇAK: (Ar.)

Er. - Yürekli, eli açık. 2. Yüce gönüllü. 3. Konuk sever. 4. Yiğit, korkmayan kişi, savaşçı. 5.Açık kestane renginde olan.

KOÇAKALP: (Tür.)

Er. - Cömert, kahraman, yiğit.

KOÇAKER: (Tür.)

Er. - Cömert, kahraman kimse.

KOÇAŞ: (Tür.)

Er. 1. Kılavuz, rehber. 2. Yağmur bulutu.

KOÇAY: (Tür.)

Er. - Koç gibi güçlü.

KOÇER: (Tür.)

Er. - Sağlıklı, yürekli er.

KOÇHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Koçer).

KOÇUBEY: (Tür.)

Er. - Koçu arabasını kullanan kişi. Koçu: Gelin arabası.

KOCYİĞİT: (Tür.)

Er. - Yürekli, cesur, kahraman.