İsimler Sözlüğü

MANOLYA: (Frans.)

Ka. - Manolyagillerden. Beyaz renkli ve güzel kokulu çiçekleri olan, süs bitkisi olarak yetiştirilen ağaç ve bu ağacın çiçeği.

MANSUR: (Ar.)

Er. 1. Yardım olunmuş, Allahın yardımıyla galip, üstün gelmiş. 2. Türk musikisinde bir düzen. 3. Bir ney çeşidi.

MANSURE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Mansur).

MANZUR: (Ar.)

Er. - Bakılan, nazar olunan. Gözde olan, beğenilen.

MANZURE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Manzur).

MARAL: (Tür.)

Ka. - Dişi geyik, ceylan, karaca.

MARİFET: (Ar.)

Ka. 1. Herkesin yapamadığı ustalık, herşeyde görülmeyen hususiyet, ustalıkla yapılmış olan şey. 2. Bilme, biliş. 3. Hoşa gitmeyen hareket. 4. Vasıta aracı, ikinci el. Marifetname: İbrahim Hakkı Beyin divan kültürüne ait hazırladığı meşhur eseri.

MÂRİYE: (Ar.)

Ka. - Şenun adında birinin kızı olup hicretin 7. yılında kızkardeşi Şirin ile birlikte, Mukavkıs tarafından Hz. Muhammede (s.a.s) hediye edilen kıbti bir cariye. Hz. Peygamberin hanımlarından küçük yaşta ölen oğlu İbrahimin annesi.

MARUF: (Ar.)

Er. 1. Herkesçe bilinen tanınmış belli. Meşhur ünlü. 2. Şeriatın emrettiği, uygun gördüğü.

MARUFE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Maruf).

MÂRUT: (Ar.)

- Arkadaşı Harut ile meşhur olan bir melek olup büyü ile uğraştıklarından dolayı kıyamete kadar kalmak üzere Babilde bir kuyu içerisine hapsedilmişlerdir. - İsim olarak kullanılmaz.