İsimler Sözlüğü

MECİDE: (Ar.)

Ka. - Büyük ulu. Şan ve şeref sahibi.

MECNUN: (Ar.)

Er. 1. Cin tutmuş, cinlenmiş. 2. Delice seven, tutkun. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı.

MECRA: (Ar.)

- Suyun aktığı yatak, su yolu. Bir işin gidiş yolu. Bedendeki ahlatın alıştığı yol. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MECUT: (Ar.)

Er. - Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.

MED'UV: (Ar.)

Er. - Davet olunmuş, çağırılmış, davetli. Hz. Peygamber (s.a.s)in isimlerinden.

MEDÂ: (Ar.)

Mesafe. Son. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MEDAR: (Ar.)

1. Dayanak. 2. Dönence. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

MEDENİ: (Ar.)

Er. 1. Medineye mensup, şehirli, şehir halkından olan. 2. Bir memleketle ilgili olan. 3. Terbiyeli, görgülü, nazik. Daha çok lakab olarak kullanılır.

MEDİD: (Ar.)

Er. - Uzun, çok uzun süren. Arap aruzunun 2. bendi.

MEDİDE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Medid).

MEDİH: (Ar.)

Er. - Methetmeye, övmeye sebeb olan şey, övme mevzuu.