İsimler Sözlüğü

MASUM: (Ar.)

Er. 1. Suçsuz, kabahatsiz, günahsız, ismet sahibi. 2. Saf, temiz. İmam-ı Rabbaninin oğlu.

MASUME: (Ar.)

Ka. - (bkz. Masum). İmamiye mezhebinde günahsız sayılan ehl-i beyt mensubu.

MASUN: (Ar.)

Er. - Korunmuş, korunan.

MASUNE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Masun).

MAŞUK: (Ar.)

Er. - Sevilen, sevilmiş.

MAŞUKA: (Ar.)

Ka. - (bkz. Maşuk).

MATLUB: (Ar.)

Er. - İstenilen, aranılan, talep edilen şey.

MATLUBE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Matvlub).

MATUK: (Ar.)

Er. - Azat olunmuş, özgürlüğü bağışlanmış.

MATUKE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Matuk).

MAUN: (Ar.)

Er. Zekat. Kuran-ı Kerimin 107. suresi.