İsimler Sözlüğü

OYALP: (Tür.)

Er. - Oy alp.

OYANALP: (Tür.)

Er. - Oğan alp. Güçlü yiğit.

OYHAN: (Tür.)

Er. - Oy han.

OYKAN: (Tür.)

Er. - Oy kan.

OYKUT: (Tür.)

Er. - Oy kut.

OYLUM: (Tür.)

1. Vadi, koyak. Çukur, oyuk. 2. Bir cismin uzayda kapladığı boşluk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OYMAN: (Tür.)

Er. - Görüş, düşünce sahibi.

OYTUN: (Tür.)

1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. Alçak yer, ova. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OYTUNÇ: (Tür.)

Er. - Oy tunç.

OYUM: (Tür.)

- Oymak işi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

OZAN: (Tür.)

Er. 1. Şiir yazan, şair. Halk şairi. 2. Şakacı, tatlı, güzel konuşan.