İsimler Sözlüğü
CAİZ: (Ar.)
Er. 1. Geçer. 2. Caiz, İslamın mumaleta taalluk eden 5 ahkamından biridir. 3. İşlenmesi, yapılması müsaade alınabilir anlamında olup, şeran yasaklanmayan her fiili içerir.
CAİZE: (Ar.)
Ka. 1. Armağan, hediye. 2. Yol yiyeceği, azık. 3. Eski şairlere yazdıkları methiyeler için verilen bahşiş.
CALİB: (Ar.)
Er. - Çekici, celbedici, cazib.
CALİBE: (Ar.)
Ka. - Kendine çeken, celbeden, çekici.
CALP: (Ar.)
Er. - Güçlü, kuvvetli, gayretli.
CALUT: (Ar.)
Er. - Calut, Ad ve Semud kavimlerinin soyundandır. Hz. İsmailden evvel bir müddet Beni İsraile hükümdar oldu. Onlara zulmetti. Filistinde yaşayan Berberilerin krallarına Calut adı veriliyordu. Filistinlilere yaptığı zulümden dolayı Hz. Davud tarafından öldürülmüştür. Kuran-ı Kerimda üç yerde ismi geçmektedir (el-Bakara, 249-250-251). İsim olarak tercih edilmez.
CAMİ: (Ar.)
Er. 1. Derleyen, toplayan. 2. İçine alan. 3. Cuma namazı kılınan mescid. 4. En az sekiz bablık hadis kitabı. - Molla Cami: İranın XV. asırda yetişmiş büyük mutasavvıf, mütefekkir, alim ve şairi. Asıl adı Mevlana Nureddin Abdurrahman b. Nizameddindir. Birçok manzum ve mensur eserleri vardır.
CAN: (Fars.)
Er. 1. Can, ruh. Hayat. 2. Güç, kuvvet, hayatiyet, dirilik. 3. Gönül, yakın dost, çok sevilen arkadaş. 4. Mevlevi ve Bektaşi tarikatlarında dervişlerin birbirlerine hitabı. 5. Kişi, fert. 6. Sevgili.
CANAL: (Tür.)
1. Gönül al. Kendini sevdir, sevilen biri ol. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
CANALP: (Tür.)
Er. - Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse. Cana yakın yiğit.
CANAN: (Fars.)
Ka. - Sevgili, gönül verilmiş, sevilen kadın.
