İsimler Sözlüğü

BEHİYE: (Ar.)

Ka. - Behadan güzel.

BEHLÜL: (Ar.)

Er. 1. Çok gülen, çok gülücü. 2. Hayır sahibi, çok iyi adam. 3. Bir İslam sofisi, Behlül-i Dana. Harun er-Reşidin kardeşinin adı olup, delice hareketleriyle meşhur olmuştur.

BEHMAN: (Fars.)

Er. 1. Filan filanca. 2. Fars takviminde 11. aya ve her ayın 2. gününe delalet eder.

BEHMAR: (Fars.)

Er. - Çok ziyade, fazla. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

BEHMENYAR: (Fars.)

Er. - İbn Sina mektebine mensup ve Arapça telifleri olan filozof. (X-XI. yy.) İbn Sinanın kitaplarını şerhetmişir.

BEHNAN: (Ar.)

Er. - Güleç, güler-yüzlü, iyi huylu ve daima gülen adam.

BEHNANE: (Ar.)

Ka. - Güleryüzlü, iyi huylu ve daima gülen kadın.

BEHRA: (Fars.)

Ka. l. Onun için ondan dolayı. 2. Bir Arap kabilesi olup Hunus ovasında yerleşmişlerdir.

BEHRAM: (Fars.)

Er. 1. Merih yıldızı. 2. Her ayın 20. gönü. 3. Acem pehlivanlarından birinin adı. 4. İran hükümdarlarından birkaçının adı ki en meşhuru yaban eşeği avına pek düşkün olan Behram Gûrdür.

BEHRAMŞAH: (Fars.)

Er. 1. (bkz. Behram). 2. Gazne sultanı. 3. Kirman Selçukluları hükümdarı.. 4. Eyyubilerin büyük şairi.

BEHREM: (Ar.)

Ka. - Asfur çiçeği kırmızı gül.