İsimler Sözlüğü

BEHZAD: (Ar.)

Er. - Ressam, minyatürcü. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır.

BEKATA: (Tür.)

Er. - İleri gelen, saygın. Soylu, isim yapmış sülaleden.

BEKBARS: (Tür.)

Er. - (bkz. Bekata).

BEKDEMİR: (Tür.)

Er. - (bkz. Bekata).

BEKDİL: (Tür.)

Er. 1. Doğru sözlü, mert. 2. Gönlü zengin. Baygönüllü.

BEKİL: (Ar.)

Er. - Yakışıklı, süslü delikanlı, genç.

BEKİR: (Ar.)

Er. 1. Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse, bakir. 2. Yeni doğmuş. 3. Öncesi, İsmaili zümresine ait büyük bir Arap kabilesi.

BEKRİYE: (Ar.)

Er. 1. Her şeyin evveli, ilk çocuk. 2. Genç ve taze kız. 3. Dişi deve yavrusu.

BEKSAN: (Tür.)

Er. 1. Tanınmış, ünlü, saygın. 2. Bey ünvanı taşıyan.

BEKTAŞ: (Fars.)

Er. 1. Akran. 2. Eş, müsavi. - Bektaşi: Hacı Bektaş Veli tarikatına mensubolan kişi, Horasanda gelip Anadoluya yerleşen Hacı Bektaş Veli tarafından kurulduğu ileri sürülen tarikata mensup ilk zamanlan bilinmeyen bu tarikat, sonradan batıni bir hüviyet kazanmıştır.

BEKTÖRE: (Tür.)

Er. - Güçlü, değişmez töreleri olan, törelerine bağlı.