İsimler Sözlüğü

ECVED: (Ar.)

Er. 1. En iyi olan. 2. Eli açık cömert. - Türk dil kuralına göre d/t olarak okunur.

EDA: (Ar.)

Ka. - 1. Naz, cilve. 2. Kurum, caka. 3. Alınan şeyi geri ödeme. 4. Bir vazifeyi yerine getirmek.

EDAGÜL: (Tür.)

Ka. - (bkz. Eda).

EDEBALİ: (Tür.)

Er. - (Öl: 1325). Osman Gazinin kayınpederi ve hocası. Osmanlı imparatorluğunun kuruluşunda önemli bir rolü oldu.

EDGÜ: (Tür.)

Er. - İyi.

EDGÜALP: (Tür.)

Er. - İyi yiğit.

EDGÜER: (Tür.)

Er. - (bkz. Edgü).

EDGÜKAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Edgü).

EDHEM: (Ar.)

Er. Karayağız at. -Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır. İbrahim Edhem: İslam tarihinde meşhur sofi

EDİB: (Ar.)

Er. 1. Edepli, terbiyeli, zarif, nazik. 2. Edebiyatla uğraşan kimse. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır. Edip Ahmet Yükneki: (XII. yy.) Türk şair yazar. Tek ve önemli yapıtı Süleymaniye kütüphaneside mevcut olan Atabetul Hakayık isimli eserdir.

EDİBE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Edip).