İsimler Sözlüğü 152.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

EKBER: (Ar.)

Er. - Daha büyük, çok büyük, en büyük, pek büyük, azam. -Allahın sıfatlanndandır. Kuran-ı Kerimde 23 yerde geçer. İsim olarak kullanılması iyi değildir. Hindistana hakim olan Türk hükümdarı.

EKE: (Tür.)

Er. 1. Bilgili, deneyli, olgun. 2. Kurnaz, açıkgöz. 3. Bilmiş çocuk. 4. Dahi.

EKEMEN: (Tür.)

Er. - (bkz. Eke).

EKER: (Tür.)

Er. - Toprakla uğraşan.

EKİM: (Tür.)

Ka. 1. Toprağa ürün ekme işi. 2. Yılın onuncu ayı.

EKİN: (Tür.)

Ka. 1. Ekilmiş tahılın sürmüşü, tarlada bitmiş tahıl. 2. - Kültür.

EKİNER: (Tür.)

Er. - (bkz. Ekin).

EKMEL: (Ar.)

Er. l. Daha, pek kamil, mükemmel ve kusursuz olan. 2. En uygun, en eksiksiz. 3. Ekmel-i Enbiya: Hz. Rasûlullah (s.a.s). 4. Dinin tamamlanması. Maide suresi ayet, 3.

EKMELEDDİN: (Ar.)

Er. 1. Dinin en olgunu, en olgunlaştırdığı isim. 2. Dinin tamamı. - Türk dil kuralı açısından d/t olarak kullanılır. - (bkz. Ekmelettin).

EKREM: (Ar.)

Er. 1. Daha, en kerim. 2. Çok şeref sahibi, pek cömert, çok eli açık. Ekremül-Ekremin: Cenab-ı Hak. (Alak suresi: 3 ).

EKVAN: (Ar.)

Er. - Varlıklar, alemler, dünyalar. - (bkz. Evren).

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA