İsimler Sözlüğü 151.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

EGEMEN: (Tür.)

Er. - Hakim, hüküm süren karşılığı olarak kullanılan bu kelime, hem kök, hem de ek olarak yanlıştır. Türkçede ne eğe kökü, ne de man-men şeklinde isim yapım eki vardır.

EGENUR: (Tür.)

Ka. - (bkz. Ege).

EGESEL: (Tür.)

Er. - (bkz. Ege).

EĞİLMEZ: (Tür.)

Er. - Başkalarının baskısını ve üstünlüğünü kabul etmeyen, baş eğmeyen.

EĞİN: (Tür.)

Er. - sırt, arka.

EHAD: (Ar.)

1. Bir, tek. 2. İlk sayı. 3. Allahın isimlerinden, bir ve tek olan Allah. - İsim olarak kullanılmaz.

EHİL: (Ar.)

Er. 1. Sahip, malik. 2. Becerikli, yetenekli. 3. Karı-kocadan her biri.

EHLİMEN: (Ar.)

Er. - inançlı inanan kimse.

EHLİYET: (Ar.)

Ka. 1. İşe yarar halde bulunuş, bir işi hakedebilecek durumda bulunuş, selahiyet, yetki. 2. Mahirlik, iktidar, liyakat, kabiliyet, kifayet, mensubiyet. 3.İktidar, kabiliyet ve liyakat vesikası.

EHLULLAH: (Ar.)

Er. 1. Allahın adamı, veli, evliya. 2. Allaha teveccüh etmiş, kulluğunu yanlız ona yöneltmiş. Küfür ehlinden, ve şirkten kaçınan.

EKABİR: (Ar.)

Er. - Rütbece, görgü ve faziletçe büyük olanlar, devlet ricali.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA