İsimler Sözlüğü

EFGEN: (Fars.)

Er. 1. Düşüren, yıkan, yere atan. 2. Alıcı, yakıcı, düşürücü. - (bkz. Figen).

EFHEM: (Ar.)

Ka. 1. Çabuk anlayan. 2. Zihni açık olan. 3. Daha ulu, çok büyük şeref sahibi fehametli. - (bkz. Fehamet).

EFİDE: (Ar.)

Ka. - Yürekler, kalpler, gönüller.

EFİL: (Tür.)

- Rüzgar, dalgalanma. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

EFKAR: (Ar.)

Er. 1. Düşünceler. 2. İç sıkıntısı, kaygı.

EFKEN: (Fars.)

Er. - Düşkün.

EFLAK: (Ar.)

Er. 1. Semalar, felekler, yükler, küreler, zamanlar. 2. Bahtlar, talihler, kaderler.

EFLAKİ: (Ar.)

Er. - Gökte oturan melek. - Eflaki Şemseddin Ahmet Dede: (1360). Osmanlı sufi ve yazar. Mevlanaya dair Menakıbül-Arifin adlı eserin müellifi.

EFLATUN: (Yun.)

Er. 1. Açık mor. 2. Aristonun hocası, Sokratın talebesi, ünlü Yunan filozofu.

EFRAHİM: (İbr.)

Er. - Hz. Yusuf un ikinci oğlu. Orta Filistinde yerleşen İsrail kabilesine adını verdiği söylenir. Bu kabile Hz. Süleymanın ölümünden sonra asıl İsrail topluluğunun 12 kola ayrılmasında etken oldu.

EFRAS: (Ar.)

Er. - Atlar, beygirler, kısraklar.

DİL GRUPLARI
GENEL KÜLTÜR
GRAMERLER

SAYFALAR





Yandex.Metrica DMCA.com Protection Status

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA