İsimler Sözlüğü

EDİM: (Ar.)

Er. - Fiil, amel.

EDİZ: (Tür.)

Er. 1. Yüksek, yüksek yer. 2. Ulu, yüce, değerli.

EDRİS: (Ar.)

Er. - (bkz. İdris).

EDVİYE: (Ar.)

Ka. - Devalar, ilaçlar, çareler.

EFADİL: (Ar.)

Er. - Pek mümtaz olanlar, çok bilgililer.

EFAHİM: (Ar.)

Er. - En ulu, pek büyük ve saygıya layık kimseler.

EFAZIL: (Ar.)

Er. - (bkz. Efadıl).

EFDAL: (Ar.)

1. Çok faziletli, yüksek derecede. 2. Tercihe şayan, müreccah. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

EFE: (Tür.)

Er. 1. Ağabey, büyük kardeş. 2. Yiğit, cesur. 3. Kabadayı.

EFEKAN: (Tür.)

Er. - Efe soyundan gelen.

EFGAN: (Fars.)

Er. - Figan, ağlayıp inleme, feryat.