İsimler Sözlüğü 154.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

ELİFE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Elif).

ELMAS: (Yun.i.)

Ka. 1. Bilinen kıymetli taş. 2. Pek sevgili ve kıymetli. 3. Billurlaşmış saf ve şeffaf karbon. 4. Ucunda sivri bir elmas parçası bulunan ve cam kesmekte kullanılan alet.

ELVAN: (Ar.)

- Levnler, renkler, çok renkli, polikrom. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ELVİDA: (Ar.)

- Allaha ısmarladık. Allaha emanet olun yollu ayrılık hitabı, (bkz. el-Firak, el-Veda). - Erkek ve kadın ismi olarak kullanılır.

ELYESA: (Ar.)

Er. - Kuran-ı Kerimde adı geçen bir peygamber.

EMAN: (Ar.)

Er. 1. Emniyet. 2. Himaye, masuniyet. Güvence. - Müslüman her ferde eman verebilir.

EMANET: (Ar.)

Ka. 1. Emniyet edilen kimseye bırakılan şey, eşya veya kimse. 2. Osmanlı devletinde bazı devlet dairelerine verilen isim.

EMANETULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın emaneti.

EMANULLAH: (Ar.)

Er. 1. Allahın emaneti. Devletin tebası, halk, millet.

EMEÇ: (Tür.)

Er. 1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı.

EMEK: (Tür.)

Er. 1. Uzun, yorucu ve özenli çalışma. 2. Bir işin yapılması için harcanan beden ve kafa gücü.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA