İsimler Sözlüğü

ERDURSUN: (Tür.)

Er. - (bkz. Erdurmuş).

EREK: (Tür.)

Er. - Gerçekleştirilmek için tasarlanan ve erişmek istenilen şey, amaç, gaye, hedef.

EREKEN: (Tür.)

Er. - (bkz. Erek).

EREL: (Tür.)

Er. - Erkek eli, güçlü el.

EREN: (Tür.)

Er. 1. Yetişen, ulaşan, vasıl olan. 2. İyi yetişmiş kişi. 3. Cesur, yiğit adam. 4. Ermiş. 5. Koca, zevc. 6. Kişi, şahıs.

ERENALP: (Tür.)

Er. - (bkz. Eren).

ERENAY: (Tür.)

Er. - (bkz Eren).

ERENCAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Eren).

ERENDİZ: (Tür.)

Er. - Gezegenlerin en büyüğü ve güneşe yakınlık bakımından beşincisi Jüpiter.

ERENGÜÇ: (Tür.)

Er. - (bkz. Eren).

ERENGÜL: (Tür.)

Ka. - (bkz. Eren). - Eren ve gül isimlerinden birleşik.