İsimler Sözlüğü

ERENÖZ: (Tür.)

Er. - (bkz. Eren).

ERENSOY: (Tür.)

Er. - (bkz. Eren).

ERENSU: (Tür.)

Er. - (bkz. Eren).

ERENTÜRK: (Tür.)

Er. - Eren-türk.

ERER: (Tür.)

Er. - Ulaşır, kavuşur.

ERETNA: (Tür.)

Er. - XIV. yy. Orta Anadoluda Sivas ve Kayseride beylik kuran bir zat. Aslen Uygur Türklerinden olup Küçük Asyada Anadolu Selçuklularına ait yerleri idarelerine almış olan İlhanlıların emirlerinden biri. Adil yönelimi sayesinde halkın övgüsünü almış ve kendisine köse peygamber lakabı verilmiştir.

EREZ: (Ar.)

Er. - Acıbadem ağacı.

ERGALİP: (t.a.i.)

Er. - Üstün, yenen kimse.

ERGAZİ: (t.a.i.)

Er. - (bkz. Ergalip).

ERGE: (Tür.)

Ka. - Şımarık, nazlı.

ERGENÇ: (Tür.)

Er. - Genç erkek.