İsimler Sözlüğü

ERGENER: (Tür.)

Er. - (bkz. Ergenç).

ERGİ: (Tür.)

Er. - İyi, güzel bir şeye erişme.

ERGİN: (Tür.)

Er. 1. Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş. 2. Haklarını kendi kullanmak için yasanın gösterdiği yaşa gelmiş olan kimse ( bkz. Reşid).

ERGİNAY: (Tür.)

Er. - (bkz. Ergin).

ERGİNCAN: (Tür.)

Er. - Olgun ruhlu kimse.

ERG İNER: (Tür.)

Er. - Olgun erkek.

ERGİNSOY: (Tür.)

Er. - Olgun kişilerin soyundan gelen.

ERGİNTUĞ: (Tür.)

Er. - (bkz. Ergin).

ERGİNALP: (Tür.)

Er. - (bkz. Ergin).

ERGÖK: (Tür.)

Er. - (bkz. Ergin).

ERGÖKMEN: (Tür.)

Er. - Mavi gözlü, sanşın kimse.