İsimler Sözlüğü

ERİMEL: (Tür.)

Er. - (bkz. Erim).

ERİMŞAH: (Tür.)

Er. - (bkz. Erim).

ERİNÇ: (Tür.)

Er. - Rahat, huzur.

ERİNÇER: (Tür.)

Er. - Huzur veren kimse.

ERİPEK: (Tür.)

Er. - Yumuşak, uysal erkek.

ERİS: (Fars.)

Er. - Zeki, uyanık, azılı.

ERKAL: (Tür.)

Er. - Erkek kal, adam olarak kal.

ERKAN: (Ar.)

Er. 1. Bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler. 2. General ya da amiral aşamasındaki askerler. 3. Yol, yöntem, adet, usûl. 4. Temel esaslar. Rükünler, direkler.

ERKAM: (Ar.)

Er. - Rakamlar, sayılar, yazılar. Erkam b. Erkam: İlk müslüman olan sahabilerden birinin adı. Peygamberimiz ve müslümanlar Mekke döneminde bir müddet çalışmalarını gizlice Erkamın evinden yürüttükleri için, evi İslâm tarihinde meşhur olmuş ve günümüze Darul-Erkam olarak ulaşmıştır.

ERKE: (Tür.)

1. İş başarma gücü. 2. Nazlı serbest büyütülmüş çocuk. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ERKEL: (Tür.)

Er. - Güçlü, kudretli el.