İsimler Sözlüğü 237.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

IRMAK: (Tür.)

Ka. - Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir.

IŞIK: (Tür.)

Ka. 1. Bazı cisimler tarafından tabii halde ve akkor haline gelinceye kadar ısıtıldığında yayılan, cisimleri görmemizi sağlayan ışıma, aydınlık, ziya, nur (bkz. Ziya, nur). 2. Aydınlatma cihazı, mum, lamba, ampul, fener. 3. Işık tutma, bir konuda aydınlatıcı bilgi vermek.

IŞIKALP: (Tür.)

Er. - (bkz. Işık).

IŞIKAY: (Tür.)

- (bkz. Işık). - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

IŞIKER: (Tür.)

Er. - (bkz. Işık).

IŞIKHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Işık).

IŞIL: (Tür.)

Ka. - Çok aydınlık, parlak ışık.

IŞILAR: (Tür.)

Ka. 1. Parlayan, ışıldayan. 2. Neşeli, canlı, şen.

IŞIMAN: (Tür.)

Er. - Parlak, aydınlık yüzlü kimse.

IŞIN: (Tür.)

Ka. - Bir ışık kaynağından çıkarak her yöne yayılıp giden ışık demeti.

IŞINBAY: (Tür.)

Er. (bkz. Işın).

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA