İsimler Sözlüğü

IŞINBİKE: (Tür.)

Ka. - (bkz. Işın).

IŞINER: (Tür.)

(bkz. Işın).

IŞINSU: (Tür.)

Er. - (bkz. Işın).

IŞKIN: (Tür.)

Ka. - Bitki sürgünü, asma filizi.

ITIR: (Ar.)

Ka. 1. Güzel, hoş koku. 2. Sardunyagillerden, yapraklan güzel kokan bitki, turnagagası.

ITRİ: (Ar.)

Er. - Itrî (Buharizâde Mustafa Efendi). Türk besteci, hattat ve şair.

İBADULLAH: (Ar.)

Er. 1. Allahın kullan, insanlar, (bkz. Abdullah). 2. Çok, pek çok.

İBER: (Ar.)

- İbretler, alınan kötü dersler. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İBHAC: (Ar.)

- Sevindirme, sevindirilme. - Erkek ve kadın adı olarakkullanılır.

İBİŞ: (Tür.)

Er. l. Ortaoyunu ve kukla tiplerinde gülünç şahıs. 2. Avanak, sersem. Daha çok takma isim olarak kullanılır.

İBN: (Ar.)

Er. - Erkek çocuk demektir. Araplarda birçok şahıs babalarının isimleriyle anılmıştır. İbn Abbas (Abdullah): Rasulullah in amcası Abbasın oğlu. Sahabedendir.