İsimler Sözlüğü

İDLÂL: (Ar.)

Ka. - Naz etme, nazlanma, aşın derecede nazlanma.

İDRİS: (Ar.)

Er. 1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. İlim ve fende ileri seviyede olan anlamında. 3. Kuran-ı Kerimde ismi geçen İdris peygamber. 4. İlk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılmaktadır.

İFAKAT: (Ar.)

Ka. 1. Hastalıktan kurtulma, iyileşme. 2. Ayılma.

İFAZA: (Ar.)

1. Feyizlendirme, feyz ve nur verme. 2. Kabı taşıncaya kadar doldurma. - Kadın ve erkek adı olarak kullanılır.

İFDAL: (Ar.)

1. Lütuf ve bağış. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İFFET: (Ar.)

Ka. 1. Afiflik, temizlik. 2. Namus.

İFHAR: (Ar.)

Er. - Onurlandırma, üstün etme.

İFTİHAR: (Ar.)

1. Şeref, şan. 2. Övünme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İĞDEMİR: (Tür.)

Er. - Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.

İHLAS: (Ar.)

Er. 1. Halis, temiz doğru sevgi. 2. Gönülden gelen dostluk, samimiyet, doğruluk, bağlılık. 3. Kuran-ı Kerimin 112. suresinin adı.

İHMİRÂR: (Ar.)

Ka. Kızarma, kızıllık.