İsimler Sözlüğü

KAYITBAY: (Tür.)

Er. - Kayıtbay el-Zahiri: Ünlü Mısır ve Suriye sultanı.

KAYMAZ: (Tür.)

Er. 1. Dağ eteği. 2. Güneydoğudan esen bir rüzgar.

KAYNAK: (Tür.)

1. Bir suyun çıktığı yer, menşe. Bir haberin çıktığı yer. 2. Araştırma ve incelemede yararlanılan belge. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KAYRA: (Tür.)

- Yüksek büyük tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik lütuf, ihsan atıfet, inayet. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KAYRAALP: (Tür.)

Er. - İyiliksever, yiğit.

KAYRABAY: (Tür.)

Er. - İyiliksever, saygın kimse.

KAYRAHAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Kayraalp).

KAYRAK: (Tür.)

Er. 1. Taşlı, kumlu, ekime elverişli olmayan toprak. 2. Kaygan toprak. 3. Bileği taşı.

KAYRAL: (Tür.)

Er. - Kayrılan, himaye edilen (kimse).

KAYRAR: (Tür.)

Er. 1. Orman içindeki ağaçsız kalan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.

KAYS: (Ar.)

Er. 1. Leyla ile Mecnun hikayesinin erkek kahramanı olan Mecnun-i Amirinin asıl adı. 2. Umman Denizinde küçük bir ada.