İsimler Sözlüğü 266.sayfa - Dil Öğrenme Merkezi

İsimler Sözlüğü

KARABUĞRA: (Tür.)

Er. - Esmer, erkek deve.

KARACA: (Tür.)

Er. 1. Rengi karaya çalan, esmer, yağız. 2. Geyikgillerden, küçük, boynuzlu, güzel görünüşlü av hayvanı. 3. Üst kol.

KARACABEY: (Tür.)

Er. - Esmer bey, rengi karaya çalan.

KARACAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Karaca).

KARAHAN: (Tür.)

Er. - Esmer bey, Esmer hükümdar. Karahanlılar devletinin kurucusu.

KARAKAN: (Tür.)

Er. - Bir tür dağ ağacı.

KARAMAN: (Tür.)

Er. 1. Esmer, yağız insan. 2. Güneybatıda esen yel.

KARANALP: (Tür.)

Er. - Karayağız, kahraman yiğit.

KARANFİL: (Ar.)

Ka. - Bir çeşit kokulu çiçek.

KARANI: (Ar.)

Er. 1. Orta Anadoluda bir köy. 2. Veysel Karaninin doğduğu yer.

KARASU: (Tür.)

Er. 1. Ağır akan su. 2. Çoğunlukla gözün iç basıncının çoğalmasıyla kendini gösteren körlüğe neden olabilen bir göz hastalığı.

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA