İsimler Sözlüğü

KÂŞİFE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Kaşif).

KATADE: (Ar.)

Er. - 13 yy.dan itibaren Mekkede hakim olan Şeriflerin atasına verilen ad.

KATİB: (Ar.)

Er. 1. Yazıcı. Bir kuruluşta yazı işleriyle vazifeli kimse, sekreter. 2. Osmanlı devletinde divanın resmi yazılarını yazan vazifeli. 3. Devlet memuru. - Türk dil kuralına göre d/t olarak kullanılır. - Katib Çelebi 1609-1658 yıllan arasında yaşamış ünlü bilgin. En mühim eseri Keşfüz-Zünundur

KATİBE: (Ar.)

Ka. - (bkz. Katib).

KATİFE: (Ar.)

Ka. 1. Kadife. 2. Bir nevi çiçek.

KATRE: (Ar.)

Ka. 1. Damla. Damlayan şey.

KAVAS: (Ar.)

Er. - Okçu, tüfekçi, tüfekli alet.

KAVİ: (Ar.)

Er. 1. Yakar, yakıcı. 2. Kuvvetli, güçlü. 3. Sağlam inanılır. 4. Zengin varlıklı.

KAVİS: (Ar.)

Er. 1. Yay. 2. Gökyüzü, ay, burcu.

KAVİY: (Ar.)

Er. 1. Kuvvetli, güçlü, dayanıklı, metin muhkem, sağlam. 2. Şiddetli, zorlu. 3. Kudret sahibi herşeye gücü yeten. Cenab-ı Hakkın güzel isimlerinden biri. Kuran-ı Kerimde 10dan fazla yerde geçer.

KAVRAM: (Tür.)

1. Bir nesnenin zihindeki soyut ve güzel tasarımı, mefhum. 2. Nesnelerin ya da olayların ortak özelliklerini kapsayan ve ortak bir ad altında toplayan genel tasarım. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.