İsimler Sözlüğü

KINAY: (Tür.)

- Çok çalışkan, etkin, faal. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KINCAL: (Tür.)

1. İnce zarif. 2. Aksi. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

KINER: (Tür.)

Er. - (bkz. Kıncal).

KINIK: (Tür.)

Er. 1. Kaynak, menba. 2. İstek, arzu, gayret. 3. Obur. 4. Oğuzların 24 boyundan biri.

KINIKASLAN: (Tür.)

Er. - (bkz. Kınık).

KINNESRİN: (Ar.)

Ka. - Kuzey Suriyede bir şehir, eski Halepde denilmektedir.

KIRALP: (Tür.)

Er. - Kır beyi, taşrada oturan.

KIRAY: (Tür.)

Er. 1. Genç, delikanlı. 2. Ürün vermeyen arazi. 3. Eşkıya yol kesen.

KIRCA: (Tür.)

Er. 1. Dolu. 2. Ufak ve sert taneli kar, rüzgarla karışık yağmur.

KIRDAR: (Tür.)

Er. - Ölçülü davranış, soğukkanlılık.

KIRGIZ: (Tür.)

Er. 1. Gezici, gezgin. 2. Kırgızistanda oturan halk.