İsimler Sözlüğü

ÖKTEMER: (Tür.)

Er. - (bkz. Öktem).

ÖKTEN: (Tür.)

Er. - Akıllı, bilgili, fazıl, kahraman, cesur.

ÖKTÜRK: (Tür.)

Er. - Akıllı, güçlü Türk.

ÖMER: (Ar.)

Er. - İslam Devletinin II. Halifesi Ömer b. Hattab. Dünya durdukça adaletinden dolayı ondan bahsedilecek. Cennetle müjdelenmiştir. Hak ile Batılı çok iyi ayırt edebilen bir alim olduğu için Ömeru1-Faruk adını almıştır.

ÖMÜR: (Ar.)

1. Hayat müddeti, yaşama süresi. 2. Hayat, dirilik. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖMÜRAL: (a.t.i.)

Er. - Uzun ömürlü ol.

ÖMÜRCAN: (a.t.i.)

- Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNAL: (Tür.)

Er. - İleri git, lider ol anlamında.

ÖNAY: (Tür.)

- Ayın ilk günlerindeki hali, hilal. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNAYDIN: (Tür.)

Ka. - Ön aydın.

ÖNCEL: (Tür.)

1. Birine göre kendinden önce yerini tutmuş olan kimse. 2. Bizden önce yaşamış olanlar. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.