İsimler Sözlüğü

ÖNCÜBAY: (Tür.)

Er. - Klavuz, rehber, önder kişi.

ÖNDER: (Tür.)

- Bir davada, fikri siyasi bir harekette önde giden, önayak olan, kitleyi idare eden kimse, lider, şef. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNEL: (Tür.)

- Bir işin tamamlanması için verilen süre, vade, mühlet. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNEN: (Tür.)

- Hak, adalet. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNER: (Tür.)

1. Önde gelen, başta gelen. 2. Yön. 3. Sıra. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNGAY: (Tür.)

- Jüpiter gezegeni. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNGEL: (Tür.)

Er. - Ağır başlı.

ONGEN: (Tür.)

- Basan, zafer. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNGÜ: (Tür.)

Er. 1. İlk, önce, önceki. 2. Direnme, inat.

ÖNGÜL: (Tür.)

1. Direnen, inatçı kimse. 2. Ön ayak olan, teşvik eden. 3. Kılavuz. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖNGÜT: (Tür.)

Er. 1. Saklanarak yanaşma, izinden yürüme. 2. Hücum etmek için elverişli yer.