İsimler Sözlüğü

ÖRSEL: (Tür.)

Er. - Ör sel.

ÖTÜKEN: (Tür.)

Er. 1. Oğuz destanında Tiyenşan dağlarıyla Orhun havzası arasında bulunduğu belirtilen, ormanlık kutsal bölge. 2. Moğolcada yer Tanrıçası. - İsim olarak kullanılmaz.

ÖVEÇ: (Tür.)

Er. - 2, 3 yaşındaki erkek koyun.

ÖVÜNÇ: (Tür.)

- Övünmeye yol açan, övünülecek şey. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖYMEN: (Tür.)

Er. - Evcimen, evine bağlı.

ÖZ: (Tür.)

1. Bir kimsenin betiği, manevi varlığı. 2. Bir şeyin temel öğesi. 3. Kan bağı ile bağlı olan. 4. Katıksız, an. 5. Çay, dere. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZAK: (Tür.)

Er. - Öz ak. Özü temiz, doğru kimse.

ÖZAKAN: (Tür.)

Er. - Öz akan.

ÖZAKAY: (Tür.)

- Öz akay. Özü temiz kimse. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

ÖZAKIN: (Tür.)

Er. - Öz akın.

ÖZAKINCI: (Tür.)

Er. - Öz akıncı.

DİL GRUPLARI
GENEL KÜLTÜR
GRAMERLER

SAYFALAR





Yandex.Metrica DMCA.com Protection Status

© 2013-2017 · Dil Öğrenme · Kullanım Koşulları · Gizlilik & DMCA