İsimler Sözlüğü

İKLİM: (Yun.)

- Bir ülke ya da bölgenin ortalama hava durumunu belirleyen meteorolojik olayların tümü. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İKRAM: (Ar.)

1. Hürmet, saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi hediye, armağan olarak verme. 4. Hesap dışı yapılan inceleme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İKRAMULLAH: (Ar.)

Er. - Allahın ikramı, nimeti, bağışı.

İKSİR: (Ar.)

1. Ortaçağ kimyacılarının olağanüstü etkili güçte varsaydıkları cisim. 2. Etkili, yarar şurup. 3. En etkili neden. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İKTİDAULLAH: (Ar.)

Er. - Allaha tabi olma, uyma.

İLBAŞI: (Tür.)

Er. - Selçuklularda köy yöneticisi.

İLBEY: (Tür.)

Er. - Bir müddet vali karşılığında resmen kullanılan uydurma kelime.

İLBEYİ: (Tür.)

Er. - Eski Türklerde ve Osmanlılarda bazı oymak beyleri ve ileri gelenler için kullanılan ünvan.

İLBİLGE: (Tür.)

Er. - Bir ülkenin tanınmış saygın, bilgin kişisi.

İLCAN: (Tür.)

Er. - Ülkenin canı, sevdiği kişisi.

İLDEMİR: (Tür.)

Er. - Ülkenin en sağlam, güçlü, kuvvetli kişisi,