İsimler Sözlüğü

İLKYAZ: (Ar.)

Ka. - İlkbahar, yaz başlarında doğanlara verilen ad.

İLLİYYUN: (Ar.)

- Gökyüzünün ve cennetin en yüksek tabakası. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İLMA: (Ar.)

1. Parlatma. 2. Belirleme, işaret etme. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İLMEN: (Tür.)

Er. - Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İLMİ: (Ar.)

Er. - İlimle, bilgi ile ilgili.

İLMİYE: (Ar.)

Ka. - İlme ait, ilme mensup.

İLSAK: (Ar.)

- Birleştirme, kavuşturma. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İLSAVUN: (Tür.)

Er. - Ülkeni düşmanlardan koru.

İLSEV: (Tür.)

- Ülkeni sev, ülkesini seven. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.

İLSEVEN: (Tür.)

- (bkz. İlsev).

İLSU: (Tür.)

- Ülkenin suyu, bereketi, bolluğu. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.